Leviticus 23:1-4
1 De HERE sprak tot Mozes: 2 Spreek tot de Israelieten en zeg tot hen: De feesttijden des HEREN,
die gij zult uitroepen als heilige samenkomsten, zijn mijn feesttijden.
3 Zes dagen mag arbeid verricht worden, maar op de zevende dag zal er een volkomen sabbat zijn:
een heilige samenkomst; generlei arbeid zult gij verrichten, het is een sabbat voor de HERE in al uw woonplaatsen.
4 Dit zijn de feesttijden des HEREN, heilige samenkomsten, die gij uitroepen zult op de daarvoor bepaalde tijd.

De Feesttijden des Heren zijn dus niet zoals vaak gezegd wordt “Joodse Feesten” maar het zijn de Vaste Tijden die door Elohim (God) zelf zijn in gesteld.
Dat deze zouden worden ingesteld kunnen wij reeds uit het scheppingsverhaal opmaken, alwaar wij lezen…

Genesis 1:14-19
14 En God zeide: Dat er lichten zijn aan het uitspansel des hemels om scheiding te maken tussen de dag en de nacht,
en dat zij dienen tot aanwijzing zowel van vaste tijden als van dagen en jaren;
15 en dat zij tot lichten zijn aan het uitspansel des hemels om licht te geven op de aarde; en het was alzo.
16 En God maakte de beide grote lichten, het grootste licht tot heerschappij over de dag,
en het kleinere licht tot heerschappij over de nacht, benevens de sterren.
17 En God stelde ze aan het uitspansel des hemels om licht te geven op de aarde,
18 en om te heersen over de dag en over de nacht, en om het licht en de duisternis te scheiden.
En God zag, dat het goed was. 19 Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de vierde dag.

Het Hebreeuwse woord wat hier vertaald wordt met “vaste tijden”, is Mo’eed. Dat zelfde woord wordt in Leviticus 23 vertaald met “Feesttijden”.
Dat deze “Feesten” dus in Leviticus worden genoemd is geen “toeval”, ze maken deel uit van het plan van Elohim om de wereld te redden.

Hieronder vindt u meer informatie over de Feesttijden des Heren: